[X]


La transcripción la he sacado basándome en la versión del single de 1971 
que cantaba alternando gallego y castellano. Al final aparecen las letras 
completas correspondientes a las otras versiones en castellano y en gallego. 



Intro trompeta---] E (rasgueado fuerte) 


Am                              G    
Auga do muiño, fonte das lembranzas 

             F                        E    
terra dos enxebres, Galicia da mia ialma 

Am                         G    
Pasarán los días y vendrán las canas. 

      F                              E    
Y esos ojos tuyos seguirán en mi alma. 



A               D                  A          |    
Cuando te enamores deja de llorar.      | 
                                        | 
               E                        A   |   
Que el amor es niño y se puede asustar. | 
                                        |   ESTRIBILLO 
             D                         A    |   
Cuando te enamores vive hasta el final. | 
                                        | 
            E                      Am       |   
Porque como viene se puede marchar.     | 



Am                         G    
Tírame esa piedra escondida en tu falda. 

        F                          E    
Y quiéreme de frente y miénteme de espaldas. 

Am                           G    
Los romances nuevos son un paso atrás. 

  F                          E    
Siempre es el primero el que valía más. 



 ESTRIBILLO    X 1 



Am                              G    
Lonxe da terriña, lonxe do meu lar 

                      F                E    
coma a terra nosa non hai outra igual 



A               D                  A      
Cando te enamores deixa de chorar 

               E                        A    
que ós amores nenos non se pode tornar 

             D                         A    
Cuando te enamores vive hasta el final. 

            E                      Am    
Porque como viene se puede marchar. 




Am                        G    
Auga do muiño, fonte das lembranzas 

             F                        E    
terra dos enxebres, Galicia da mia ialma 

Am                              G    
Los matojos caen al río, y los ríos a las aguas. 

        F                                                 E    
Y mis versos se han caido donde nadie, donde nadie los reclama. 




(La última estrofa del estribillo termina ahora en A mayor.) 


 ESTRIBILLO    X 2  + TARAREAR  ---] FIN 


_____________________________________________________________________________ 


Letra en castellano: 

Agua del molino, fuente de añoranzas. 
Tierra de mis sueños, Galicia de mi alma. 
Pasarán los días y vendrán las canas. 
Y esos ojos tuyos seguirán en mi alma. 

Cuando te enamores deja de llorar. 
Que el amor es niño y se puede asustar. 
Cuando te enamores vive hasta el final. 
Porque como viene se puede marchar. 

Tírame esa piedra escondida en tu falda. 
Y quiéreme de frente y miénteme de espaldas. 
Los romances nuevos son un paso atrás. 
Siempre es el primero el que valía más. 

Cuando te enamores deja de llorar. 
Que el amor es niño y se puede asustar. 
Cuando te enamores vive hasta el final. 
Porque como viene se puede marchar. 

Lonxe da terriña, lonxe do meu lar 
coma a terra nosa non hai outra igual. 

Cuando te enamores deja de llorar 
Que el amor es niño y se puede asustar. 
Cuando te enamores vive hasta el final. 
Porque como viene se puede marchar. 

Agua del molino, fuente de añoranzas. 
Tierra de mis sueños, Galicia de mi alma. 
Los matojos caen al río. Y los ríos a las aguas. 
Y mis versos se han caido donde nadie, donde nadie los reclama. 

Cuando te enamores deja de llorar. 
Que el amor es niño y se puede asustar. 
Cuando te enamores vive hasta el final. 
Porque como viene se puede marchar. 

_____________________________________________________________________________ 

Letra en Gallego: 

Auga do muiño fonte das lembranzas 
terra dos enxebres Galicia da mia ialma 
Pasarán os dias e virán as canas 
a esos bicos teus durmirán na mia ialma 

Cando te enamores deixa de chorar 
que ós amores nenos non se pode tornar 
cando te namores vive ata o final 
porque igual que ven tamben pode marchar 

Lonxe da terriña, lonxe do meu lar 
coma a terra nosa non hai outra igual 
Cando te enamores deixa de chorar... 

Bótame esa pedra que escondiches na saia 
e quereme de frente, e mínteme de costas 
Amoriños novos dan-nos que falar 
pero foi sempre o primeiro o que valía mais. 




-
Good
-
Bad
-
Votes
55
Views
| Good! | Bad!